Vergankelijke stad

Venetie

Een vroege studie in kijken

Ruim 18 jaar geleden maakte ik dit boek. Geen klassiek portret van Venetië, maar een zoektocht naar wat er overblijft als je het totaalbeeld weglaat. Ik fotografeerde structuren, texturen, details – stille getuigen van verval, tijd en schoonheid.

Dit project was een van mijn eerste pogingen om een stad als gevoel vast te leggen. Zonder overzicht, zonder plattegrond – enkel sporen.

Het boek markeert het begin van mijn fotografische reis. Toen nog zonder echt doel, nu met een duidelijke richting: het vastleggen van aanwezigheid, kwetsbaarheid, en wat zich laat zien als je werkelijk kijkt.